ว่าด้วยเรื่อง "การขอพร"

ว่าด้วยเรื่อง "การขอพร"ปีใหม่เราก็มีความหวัง หวังว่าชีวิตจะดีขึ้น จะมีความสุขใครๆ ก็หวังนะ ให้มีกำลังใจ อย่าหวังเลย เดี๋ยวมันคงไม่ดีขึ้นเราชาวพุทธเราไม่ได้ขอพร แบบเรื่องรามเกียรติ์พวกยักษ์จะขอพรต้องไปนั่งอดข้าว บำเพ็ญตบะ ท่องคาถาบังคับให้พระพรหมบ้าง พระอิศวรบ้าง มาให้พรอันนั้นพรแบบขอคนอื่นเขา พอเขาให้พรตัวเองมานะเขาก็ต้องรีบไปให้พรคนอื่น ไว้ข่มกัน ไว้แก้กันนั้นในโลกเป็นของคู่ๆให้คนนี้มีฤทธิ์เยอะ ก็ให้คนนี้มีไว้คอยปราบคนนี้ ไม่ได้ให้ฟรีพวกเราชาวพุทธ เราไม่เชื่อเรื่องการขออย่ามาขอเลยพร เป็นไปไม่ได้เราเชื่อกรรม เชื่อผลของกรรม ตัวนี้สำคัญมากถ้าเราอยากมีความสุข อยากให้ชีวิตดีขึ้นเราต้องทำกรรมที่สมควรแก่ผล ทำเหตุให้สมควรแก่ผลถ้าทำเหตุที่จะมีความสุข เราก็มีความสุขทำเหตุให้มีความทุกข์ มันก็มีความทุกข์ทำกรรมชั่วนะแล้วมาขอพร ขอหลวงพ่อบ้าง พระพุทธรูปบ้างขอคนโน้น คนนี้ ขอกระทั่งต้นไม้ อะไรอย่างเนี่ย ขอภูเขา ขอไปหมดปั้นรูปเทวดาขึ้นมา แล้วก็ไปขอ โธ่ เทวดานั้น เรายังปั้นขึ้นมาเองเลยเราต้องเชื่อกรรม เชื่อผลของกรรมอยากมีความสุขก็ไม่ต้องไปขอใคร แต่ต้องทำเอาเองการทำคุณงามความดีทั้งหลายนั้นกุศลนะ ทำดี สิ่งที่ตามคือความสุขอกุศลนั้น สิ่งที่ตามมาคือความทุกข์ถ้าทำอกุศล ยังไงก็ต้องมีความทุกข์รออยู่ข้างหน้าง่ายๆ นะแค่เมื่อคืนกินเหล้ามากไปหน่อยเช้าขึ้นมาก็ปวดหัว อย่างไรก็รับวิบากใครเคยกินเหล้า มีไหม ไหน เคยกินจนเมามีไหมไม่ว่าทำอกุศลใดใด เล็กๆน้อยๆ มันก็มีผลในทางไม่ดีเกิดขึ้นเสมอแหละอย่างน้อยก็สะสมสันดานที่ไม่ดีอย่างเด็กๆ มีหนังสติ๊ก ใครเคยเล่นหนังสติ๊ก มีไหมทีแรกก็ยิงสัตว์ตัวเล็กๆ ก่อน ต่อไปก็ยิงตัวใหญ่ๆ ขึ้นทำอกุศลก็สะสมความเคยชิน อย่างน้อยก็มีผลเป็นความเคยชินถ้าเดินหัวชนกำแพง ยังไงก็เจ็บเมื่อทำเหตุก็ต้องมีผลเราอยากได้ความสุข ก็ทำเหตุให้ได้รับความสุข ทำกุศลไว้ถ้ากุศลถึงพร้อม เราจะมีความสุขเยอะมากเลย มีความสุขกุศล แปลว่า ฉลาดไม่ใช่แค่ทำดีเฉยๆ นะ ต้องทำด้วยความฉลาดทำด้วยสติ ทำด้วยปัญญา ถึงจะเป็นกุศลอันใหญ่ถ้าทำบุญไม่ประกอบด้วยสติปัญญา ก็เป็นบุญเล็กน้อยถ้าประกอบด้วยสติปัญญาขึ้นมา เป็นบุญใหญ่อย่างตื่นเช้าเราไปใส่บาตร ใจอยากทำบุญถ้าไม่ประกอบด้วยสติปัญญาไม่เห็นว่าเราต้องต่อสู้กับกิเลสหลายตัว กว่าจะใส่บาตรได้อันแรกเลย ขี้เกียจตื่นใส่บาตรไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับคนกรุงเทพฯคนกรุงเทพฯ นอนดึกขึ้นทุกทีแล้วกลางคืนไม่นอน เอาเวลากลางคืนไปทำชั่วบ้าง กลุ้มใจบ้างเช้าตื่นไม่ไหว คนไหนใส่บาตรได้โอ๋ แทบจะเป็นวีรสตรี ไม่พูดถึงวีรบุรุษหรอก ผู้ชายไม่ค่อยใส่หรอกส่วนมากคนใส่บาตรผู้หญิง ตื่นเช้าขึ้นมาคิดจะใส่บาตรถ้ามีปัญญาขึ้นมา เห็นความขี้เกียจของตัวเองนะนี่เจริญปัญญาตั้งแต่เช้า

พระธรรมเทศนา ณ สวนสันติธรรม๑ มกราคม ๒๕๕๓