ด้วยหวัง..พลังใจ*

ฟากฟ้า อำไพ ในห้วงหาว
ไร้ดาว วาววับ ใยอับแสง
ฟ้ามืด มัวหม่น คนสิ้นแรง
เปลี่ยนแปลง พร่างพราย เมื่อฉายแวว
ปรากฎ ให้เห็น ณ เส้นฟ้า
ขีดกล้า ประกาย ดุจทรายแก้ว
ทางทึบ ทอดเห็น ดั่งเช่นแนว
เหนือแถว เทือกทอ พอเห็นทาง
พริบตา ดาวฝัน ก็พลันดับ
ลาลับ ไร้ดวง ทุกช่วงหาง
ฟ้ามืด หม่นดำ ต้องอำพราง
เวิ้งว้าง เทาทาบ มาอาบทา
แท้จริง สิ่งหนึ่ง ได้พึ่งคิด
ชีวิต สร้างสรรค์ ใฝ่ฝันหา
ฟ้ามืด หักเห ช่วงเวลา
สว่างจ้า ด้วยแสง แห่งแรงใจ
ชีวิต เกิดก่อ ต้องต่อสู้
รับรู้ ไม่พรั่น หรือหวั่นไหว
ความหวัง พร่างพราว นั้นยาวไกล
หลักชัย ที่เห็น จะเป็นจริง......ฯ